Rada Gminy Białe Błota

uchwala, co następuje:

 

§ 1

Odrzucić zarzut wniesiony przez  p. Irenę Politowską do wyłożonego projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi Łochowice, Łochowo, Lisi Ogon, dotyczący terenu działek nr ew. 26, 34/3 i 230/2 położonych w Lisim Ogonie.

 

§ 2

Wykonanie uchwały powierza się Wójtowi Gminy Białe Błota.

 

§ 3

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

 

 

  Przewodniczący Rady Gminy

 

 

Bronisław Balcerowski   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Uzasadnienie

 

Pani Irena Politowska jako współwłaścicielka działek nr ew.: 26, 34/3 i 230/2 położonych w m. Lisi Ogon w dniu 05.08.2003 r. wniosła zarzut, w którym generalnie wyraża swoją dezaprobatę do projektu planu zagospodarowania przestrzennego wsi Łochowice, Łochowo, Lisi Ogon określając przyjęte zagospodarowanie działek jako dążenie do stopniowego pomniejszania areału  jej własności pod prawo zabudowy.

Analizując ustalenia projektu planu na terenach wymienionych wyżej działek należy stwierdzić:

1.        Teren działki nr ew.: 26 położonej w Lisim Ogonie nie jest objęty opracowaniem planu, gdyż są to tereny łąk  i pastwisk, dla których nie uzyskano nigdy wymaganej zgody wojewody na cele nierolnicze i nieleśne.

2.        Działka 34/3 w całości została włączona w obszar przeznaczony na mieszkalnictwo i usługi, więc nie zostało pomniejszone prawo do zabudowy na tym terenie (teren oznaczony symbolem 230 MN/U).

3.        Działka nr ew.: 230/2: w projekcie planu na tym terenie wprowadzono poszerzenie pasa drogowego drogi ekspresowej krajowej S-10 (teren oznaczony symbolem 01 KKr), a pozostały fragment tej działki włączono do terenu usług komunikacyjnych (teren oznaczony symbolem 483 KS/U). Położenie tej działki w bezpośrednim sąsiedztwie drogi krajowej S-10 przesądza o takim jej przeznaczeniu.

Z przedstawionej analizy wynika, że może tutaj zachodzić konflikt interesów: prywatnego i publicznego w stosunku do proponowanego zagospodarowania terenu działki nr ew.: 230/2.

Z mocy art. 4 ust. 1 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym gminie przysługuje władztwo planistyczne. Oznacza to, że o ile nie jest ono nadużywane, to zasługuje na aprobatę. Naruszenie interesu prawnego jest przesłanką do uwzględnienia zarzutu, gdy związane jest z jednoczesnym naruszeniem obiektywnego porządku prawnego (normy prawa materialnego lub procesowego przy projektowaniu planu. Przy projektowaniu tego planu do samego naruszenia nie doszło. Należało uwzględnić stanowisko Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad w Warszawie jako zarządcy drogi S-10.

Wynika to z przepisu art. 18 ust.2 pkt.4 lit. ”g” ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym: wójt gminy uzgadnia projekt planu, stosownie do jego zakresu, z: [-] właściwym zarządem drogi, jeżeli sposób zagospodarowania gruntów przyległych do pasa drogowego lub zmiana tego sposobu może mieć wpływ na ruch drogowy lub samą drogę”. Zgodnie z art. 64 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 roku (Dz. U.  z dnia 16 lipca 1997 r.) „Każdy ma prawo do własności, innych praw majątkowych oraz prawo dziedziczenia ... Własność może być ograniczona tylko w drodze ustawy i tylko w zakresie, w jakim nie narusza ona istoty prawa własności”

Ten przepis chroni prawo własności. Ustawa o zagospodarowaniu przestrzennym z 1994 roku jednak pozwala na ograniczenie własności w granicach art. 4 i 10, jeśli realizacja ustaleń planu zagospodarowania nie może odbywać się na terenach gminnych.

Prawo to można ograniczyć tylko ze względu na ważną wartość mocniej chronioną (zasada hierarchiczności wartości chronionych przez prawo). Wartością wyżej chronioną (art. 21 Konstytucji RP) jest interes publiczny („cele publiczne”). Zważywszy na to, że droga krajowa oraz droga obsługująca tereny przyległe to niewątpliwie zadania celu publicznego uznano za słuszne przyjąć koncepcję Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych jako wiążącą.

Pogodzenie w tym przypadku dwóch interesów, interesu prywatnego Państwa Urszuli i Mirosława Koniecznych dotyczącego zachowania „status quo” dla terenów działki nr ew.: 230/2 będącej jej współwłasnością oraz interesu publicznego polegającego na zapewnieniu właściwej komunikacji publicznej dla terenów przylegających do drogi krajowej S-10 było niemożliwe w inny sposób niż przewidziany w projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi Łochowice, Łochowo, Lisi Ogon.

Należy zauważyć, że działka nr ew. 230/2 ze względu na swoją małą powierzchnię nie nadaje się do zabudowy, a jej położenie wzdłuż drogi krajowej S-10, blisko skrzyżowania, przesądziła o konieczności przeznaczenia jej pod usługi komunikacyjne.  

Ponadto zastosowane rozwiązanie zagospodarowania terenu w stosunku do wnioskowanych terenów jest spójne z ustaleniami Studium Uwarunkowań i kierunków rozwoju Gminy Białe Błota przyjętym Uchwałą Nr XXVIII/235/2001 Rady Gminy Białe Błota z dnia 15.02.2001 r.  

Chociaż niewątpliwie skarżący mają interes prawny w kwestionowaniu założeń projektu planu, jednak wobec konieczności uwzględnienia wytycznych otrzymanych przy uzgadnianiu projektu planu w zakresie drogi krajowej S-10 i przepisów prawnych przytoczonych wyżej należało zarzut odrzucić.

Wyłożenie projektu planu do wglądu publicznego nastąpiło od 2 do 22 lipca 2003 roku.

Zgodnie z art. 24, ust. 3 tej ustawy: „o uwzględnieniu bądź odrzuceniu zarzutu rozstrzyga

Rada Gminy w drodze uchwały zawierającej uzasadnienia faktyczne i prawne.”

Przepis ten znajduje nadal zastosowanie z mocy art. 85, ust. 2 ustawy z dnia 27.03.2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, którego treść brzmi: „Do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz planów zagospodarowania przestrzennego województw, w stosunku do których podjęto uchwałę o przystąpieniu do sporządzania lub zmiany planu oraz zawiadomiono o terminie wyłożenia tych planów od publicznego wglądu, ale postępowanie nie zostało zakończone przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.”

Zawiadomienie o wyłożeniu projektu planu do wglądu publicznego nastąpiło przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Mając na uwadze przedstawione wyżej argumenty, podjęto przedmiotową uchwałę o odrzuceniu zarzutu.

 

                                                                             Przewodniczący Rady Gminy

 

 

                              Bronisław Balcerowski