RGK.0007.24.2013
| jakiego organu | Rady Gminy Białe Błota |
|---|---|
| z dnia | |
| w sprawie | rozpatrzenia skargi Pani Karoliny Ewertowskiej na działalność Wójta Gminy Białe Błota. |
| na podstawie | art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591, z 2002 r. Nr 23, poz. 220, Nr 62, poz. 558, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271, Nr 214, poz. 1806, z 2003 r. Nr 80, poz. 717, Nr 162, poz. 1568, z 2004 r. Nr 102, poz. 1055, Nr 116, poz. 1203, Nr 167, poz. 1759, z 2005 r. Nr 172, poz. 1441,Nr 175, poz. 1457, z 2006 r. Nr 17, poz. 128, Nr 181, poz. 1337, z 2007 r. Nr 48,poz. 327, Nr 138, poz. 974, Nr 173, poz. 1218, z 2008 r. Nr 180, poz. 1111, Nr 223, poz. 1458, z 2009 r. Nr 52, poz. 420, Nr 157, poz. 1241, z 2010 r. Nr 28, poz. 142 i 146, Nr 40, poz. 230,Nr 106, poz. 675, z 2011 r. Nr 21, poz. 113, Nr 117, poz. 679, Nr 134, poz. 777, Nr 149, poz. 887 z 2012 Nr 567, z 2013 r. poz. 153) w związku z art. 229 pkt 3 Kodeksu postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z 2001 r. Nr 49, poz. 509, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271, Nr 169, poz. 1387, z 2003 r. Nr 130, poz. 1188, Nr 170, poz. 1660, z 2004 r. Nr 162, poz. 1692, z 2005 r. Nr 64, poz. 565, Nr 78, poz. 682, Nr 181, poz. 1524, z 2008 r. Nr 229, poz.1539, z 2009 r. Nr 195, poz. 1501, Nr 216, poz. 1676, z 2010 r. Nr 40, poz. 230, Nr 167, poz. 1131, Nr 182, poz. 1228, Nr 254, poz. 1700, z 2011 r. Nr 6, poz. 18, Nr 34, poz. 173, Nr 106, poz. 622, Nr 186, poz. 1100) uchwala się, co następuje: |
| status uchwały | obowiązująca |
§ 1. Po rozpatrzeniu skargi
na działalność Wójta Gminy Białe Błota złożonej przez p. Karolinę
Ewertowską, reprezentowaną przez pełnomocnika adwokata Janusza Mazura
i zapoznaniu się ze stanowiskiem Komisji Rewizyjnej Rady Gminy Białe Błota
w sprawie zarzutów podniesionych w skardze, Rada Gminy Białe Błota
uznaje skargę za bezzasadną, z przyczyn określonych
w uzasadnieniu.
§ 2. Wykonanie uchwały
powierza się Przewodniczącemu Rady Gminy zobowiązując go do przygotowania odpowiedzi
i przesłania skarżącej odpisu niniejszej uchwały.
§ 3. Uchwała wchodzi
w życie z dniem podjęcia.
Uzasadnienie
Skarżąca powołuje się na art. 31 ust.
11 ustawy z 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę
i odprowadzeniu ścieków (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 ze zm.),
który do tej pory nie został zmieniony.
Tymczasem począwszy od 3 sierpnia
2008 r. wprowadzono nowe brzmienie art. 49 kodeksu cywilnego
o następującej treści:
" Art. 49. (22) § 1. Urządzenia służące do
doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz
inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli
wchodzą w skład przedsiębiorstwa.
§ 2. Osoba, która
poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest
ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia
do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że
w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić
także przedsiębiorca."
Zachodzi więc pytanie, który przepis
stosować: wcześniejszy art. 31, czy późniejszy art. 49 k.c. Powyższe
zagadnienie było przedmiotem uchwały Sądu Najwyższego podjętej dnia 13
listopada 2011 r. w sprawie III CZP 26/11, w której orzeczono:
"1. Podstawę roszczenia o zobowiązanie do odpłatnego przeniesienia
własności urządzeń wodociągowych lub kanalizacyjnych stanowi - od chwili
wejścia w życie ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy -
kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 116, poz. 731) - art. 49
§ 2 k.c.". Sąd Najwyższy uznał (z uzasadnienia), że "zgodnie
z regułą lex posterior derogat
legi priori, art. 31 ust. 1 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu
w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków powinien być uznany za
usunięty z systemu prawnego." Art. 49 § 2 k.c. jako późniejszy
wyłącza zatem stosowanie art. 31 ust. 1 ustawy o zbiorowym
zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków.
W świetle art. 49 § 2 k.c.
roszczenie nabycia na własność urządzeń wodociągowych można kierować tylko
przeciwko przedsiębiorcy, który je przyłączył do swojej sieci, a więc nie
do gminy, czy wójta gminy Białe Błota.
Na marginesie należy dodać, że umowy
z 2011 r. zawartej pomiędzy spółką a skarżącą nie wynika, że spółka
przejmuje na własność wybudowaną sieć wodociągową. Zgodnie z utrwalonym
orzecznictwem sądów osoba, która wybuduje sieć z własnych środków
finansowych, dopóki nie przeniesie jej na własność, dopóty jest właścicielem
takich urządzeń, pomimo połączenia ich z siecią przedsiębiorstwa
wodociągowo-kanalizacyjnego. ZWiUK może również powoływać się na ustalenia ze
skarżącą w sprawie niezwracania jej kosztów budowy sieci, ale są to już
rozważania wykraczające poza przedmiot skargi na bezczynność wójta.
Mając powyższe na uwadze przy
5 głosujących "za" i 1 głosie "wstrzymującym
się", Komisja Rewizyjna uznała skargę za bezzasadną.
Przewodniczący Rady GminyHenryk Sykut